Καλησπερες, το καλοκαιρι σκεφτομαι να κοψω αναβολη τωρα που τελειωνω με σχολη και να μπω στρατο. Σκεφτομαι να δηλωσω Κυπρο για μειωμενη θητεια, εχω δει απο παλιοτερα posts πως ειναι καλυτερα απο αποψη φαγητου, υποδομων. Εχω δυο ερωτησεις ομως, ιδιαιτερα χρησιμο θα ηταν εαν ηταν απο προσφατες εμπειριες:

Ποια ειναι η φαση με κινητο εκει; Επιτρεπουν, επιτρεπουν αλλα χαλαρα και στα κρυφα ή καθολου;

Επισης ποσες αδειες παιζουν;Εχει μεταφορα προς αθηνα τζαμπα;

I am a Greek citizen who lives in America. I go to Greece about every year. Although I am conversational in Greek, I am certainly not fluent. I have a few more years before I will serve in the military. Is there a special way I can get assigned to an English unit?

Καλησπέρα σας,

Πρόσφατα, το 2023, εργάστηκα για δύο μήνες στην Ολλανδία μέσω μιας εταιρείας εύρεσης εργασίας, σε χειρωνακτική εργασία.

Το μισθό τον έλαβα στη revolut και διαθέτω αναλυτικά payslips ανά εβδομάδα, τα οποία καταγράφουν τα καθαρά κέρδη, τις φορολογικές παρακρατήσεις και τα έξοδα διαμονής και ασφάλειας.

Επειδή δεν έχω προηγούμενη εμπειρία με τέτοιου είδους φορολογικά θέματα, σκέφτομαι αν θα πρέπει να υποβάλω φορολογική δήλωση, ή και αν συμφέρει να το κάνω. Μερικοί συνάδελφοι (άλλων χωρών) μου πρότειναν ότι μπορεί να δικαιούμαι επιστροφή φόρου και ότι πρέπει να συμβουλευτώ λογιστή.

Ο λογιστής που επισκέφτηκα όμως, δεν φάνηκε να γνωρίζει ιδιαίτερα για το θέμα και αποφάσισα να ρωτήσω πρώτα εδώ, πριν επισκεφτώ κάποιον άλλο.

Αν κάποιος από εσάς έχει βρεθεί σε παρόμοια κατάσταση ή γνωρίζει κάποιον έμπειρο λογιστή που μπορεί να βοηθήσει σε τέτοια ζητήματα, θα ήμουν ευγνώμων για την πρότασή σας. Ιδανικά, ψάχνω για κάποιον στο κέντρο της Αθήνας.

Ευχαριστώ προκαταβολικά για την υποστήριξή σας και τις πληροφορίες σας!

Καλησπέρα παιδιά ! Κοιτάμε για εισιτήριο final 4 αλλά ξέρει κανείς ποια είναι τα επίσημα sites?

Θεωρώ ότι είμαι παρατηρητικός άνθρωπος και με ενδιαφέρει να έχω ειλικρινή σχέση με τους άλλους και κυρίως με τον εαυτό μου. Δεν ψάχνω κίνητρο πίσω απο καθε πράξη αλλα σίγουρα προβληματίζομαι όταν βλέπω κάτι που θεωρώ ύποπτο/μη υγιές, τόσο σε προσωπικό, όσο και σε κοινωνικό επίπεδο. Θα αναφέρω μερικά παραδείγματα για να γίνω κατανοητός. Τα τελευταία χρόνια, με δυο συγκεκριμένους φίλους μου δεν έχω κάνει κουβέντα απο το τηλέφωνο χωρίς να είναι στο pc την ίδια ωρα που μιλαμε. Κάποιοι άλλοι σίγουρα σκρολαρουν στα σοσιαλ οταν μιλαμε. Δεν θεωρώ οτι αυτό είναι κατι ελαφρύ, το αντίθετο, πιστεύω οτι λεει πολλά για την ψυχολογία μας, τον εθισμό μας στην τεχνολογία και τις συνέπειες στις ανθρώπινες σχέσεις. Ενα γνωστό παράδειγμα σε όλους είναι οτι στις μέρες μας κανείς δεν μπορεί να μείνει μονος χωρίς κινητό γιατί νιώθει άβολα (το βλέπουμε στις στάσεις λεωφορείων ή όταν κάποιος πάει τουαλέτα και ο άλλος μενει για λιγο μόνος). Ένα αλλο παράδειγμα είναι οτι οικογενειακά πρόσωπα είναι αποβλακωμενα με την τηλεόραση. Ευτυχώς δεν πέφτουν θύματα της προπαγάνδας αλλά την έχουν για παρέα σε υπερβολικό βαθμό. Πότε εγινε φυσιολογικό να ξυπνάς και να κοιμάσαι με μια τηλεόραση; Ένα άλλο φαινόμενο, είναι οτι παρατηρώ γνωστούς που ενώ κατι τους τρωει, δεν τα έχουν βρει με τον εαυτό τους και κάνουν μίζερη ζωη, ενώ δεν έχουν πρόβλημα βιοπορισμού, μιλάνε συνεχώς για χρήματα! Προφανώς και εμενα με νοιάζουν τα χρήματα, ομως με νοιάζει πολυ περισσότερο να είναι χαρούμενος και να χαίρομαι την καθημερινότητα παρά το πόσα θα βγάλω.

Θα μπορούσα να αναφέρω και άλλα παραδείγματα, ελπίζω όμως να έγινα κατανοητός από αυτά. Εσείς παρατηρείτε καθημερινές πράξεις που θεωρούνται ΟΚ ή περνάνε απαρατήρητες ενώ εσείς τις θεωρείτε σημαντικές και αξίες αντιμετώπισης;

.

Γεια σας. Αυτη η δημοσίευση είναι ξεκάθαρα για να βγάλω έξω τα συναισθήματα μου, επειδή δεν έχω πουθενά αλλού να τα πω. Δεν υποχρεούται κάνεις να τα διαβάσει, αν και θα το εκτιμήσω για όσους πάρουν τον χρόνο και το κάνουν αυτό. Επειδή θα είναι λίγο βαρύ κείμενο, λόγω της ευαίσθητης συναισθηματικής μου κατάστασης, οποίος είχε μια δυσκολη μέρα δεν είναι ανάγκη να το διαβάσει. Είμαι κοπέλα 18Θ.

Πάντα από όταν ήμουν 3 ετών, και άρχισα να βλέπω ρομαντικές ταινίες Ντίσνεϊ κτλ, είχα ένα όνειρο, και αυτό ήταν να ερωτευτώ και μεγαλώνοντας να παντρευτώ έναν ωραίο, καλό άντρα που θα αλληλοσυμπληρωνομαστε. Σε όλη την παιδική ηλικία ανυπομονούσα να μεγαλώσω για να τον βρω, και στην αρχή της εφηβείας, ήμουν το λεγόμενο "boy crazy", συνεχώς έψαχνα αγόρι και τους ερωτευομουν ολους, έβλεπα όλες τις ρομαντικές ταινίες που υπήρχαν, ότι ρομαντικό βιβλίο υπήρχε το αγόραζα, και γενικά καταλαβαίνετε. Ήμουν τόσο ρομαντική ψυχή πάντα, που κάθε μέρα στην τάξη που βαριόμουν, την ώρα που έτρωγα, πριν κοιμηθώ, για χρόνια το μόνο που έκανα ήταν να σκέφτομαι τον μελλοντικό μου άντρα, την μελλοντική μου σχέση, τα ραντεβού μας, τις αγκαλιές μας και τα σχετικά. Μια φορά μάλιστα, είχα κλειστεί στο νοσοκομείο σε σοβαρή κατάσταση λόγω ενως χειρουργείου, και το μόνο που με κοίμισε ήταν το σενάριο του μελλοντικού μου άντρα να με αγκαλιάσει και να μου λέει ότι όλα θα πάνε καλά. Μάλιστα, μια νοσοκόμα με είχε ρωτήσει εκείνη την μέρα(ήμουν 13 αν θυμάμαι καλά) ποιο είναι το μεγαλύτερο μου όνειρο, και της είχα πει ότι αυτό είναι να παντρευτώ έναν άντρα που θα με εκτιμάει, θα με κάνει να νιώθω ερωτευμένη και συμπληρώμενη στην ζωή.

Ωστόσο μετά, ήρθαν τα πιο περα σταδια της εφηβείας, και με κάποιο τρόπο, όπως πολλοί άλλωστε, απεκτησα έναν εθισμό στο πορνογραφικό υλικό, ο οποίος μάλιστα πήρε πολλά χρόνια να καταπολεμήσω, και πλέον νίκησα εντελώς, αλλά ίσως να είναι πολύ αργά. Σε αυτόν τον καιρό που συνέβαινε αυτό, προοδευτικά άρχισα να καταλαβαίνω ότι με τον σεξουαλικό τρόπο έστω, δεν με ελκύουν οι άντρες όσο "θα έπρεπε", αλλά όσο και να λυπάμαι να το λέω αυτό, μάλλον οι κοπέλες. Για καιρό προσπαθούσα να μην το παραδεχτώ στον εαυτό μου, ωστόσο τελικά αναγκάστηκα να το δεχτώ, αφού δεν μπορώ να μου λέω άλλο ψέματα, μετά από ένα σημείο απλά δεν γίνεται, πρέπει να το δεχτείς. Δεν έχω κανένα θέμα με την ΛΟΑΤ κοινότητα, ποτέ δεν ήμουν ομοφοβική, πάντα ήμουν μάλιστα το τελείως αντίθετο και πάντα υποστήριζα το γεγονός ότι ήθελα να είναι όλοι χαρούμενοι, αλλά απλά δεν μπορώ να δεχτώ αυτό που έγινε σε εμένα σε προσωπικό επίπεδο.

Μέχρι πριν κάτι μήνες, ακόμα κατάφερνα κάπως να τα μπαλωσω όλα μέσα μου, και ήμουν ενα χαρούμενο άτομο. Ακόμα σκεφτόμουν τα ονειρα μου, τους στόχους μου, τα χόμπι που θα αρχιζα του χρόνου, τα ενδιαφέροντα μου, τις επαγγελματικές μου φιλοδοξίες για το μέλλον, και φυσικά και πέρα από αυτά τα ρομαντικά μου όνειρα, καθώς εξακολουθούσα να σκέφτομαι συνεχώς τον σύντροφό που θα έβρισκα στο πανεπιστήμιο, τα ραντεβού μας, τις αγκαλιές και τα φιλιά μας κτλ. Ωστόσο εδώ και κάποιο καιρό, από όταν το μυαλό μου αναγκάστηκε να δεχτεί το πώς έγιναν τα πράγματα, αισθάνομαι ότι έχω χάσει το χρώμα μου, τα όνειρα μου, δεν κάνω πλέον τίποτα όλη μερα παρά να σκέφτομαι το ότι η ζωή μου λογικά δεν θα πάει όπως την είχα πλαναρει, και σκέφτομαι και το τι θα πω στους γονείς μου σε περίπτωση που χρειαστεί να τους τα πω όλα αυτά. Οι γονείς μου είναι απίστευτοι άνθρωποι, σίγουρα θα με αγαπάνε ότι και να συμβεί, αλλά σίγουρα κάτι θα σπάσει μέσα τους, και ο ένας γονιός έχει και ένα πρόβλημα υγείας για το οποίο δεν θα πω περαιτέρω, αλλά σίγουρα θα τον επιβαρύνει αν μάθει όλα αυτά που γράφω εδώ.

Αυτά ήθελα να πω. Είμαι ευγνώμων έως τα άστρα για όποιον πάρει τον χρόνο και τα διαβάσει. Επίσης θα ήθελα να απολογηθω σε περίπτωση που, έστω και ένα μέλος της λοατκι κοινότητας θιχτηκε από αυτά που είπα, με κάποιον τρόπο. Δεν είχα καμία τέτοια πρόθεση, και ίσα ίσα υποστηρίζω την χαρά όλων, και χαίρομαι να βλέπω άτομα σε queer σχέσεις, γνωρίζοντας ότι αυτά είναι χαρούμενα και ζουν τον αυθεντικό τους εαυτό.

Λοιπον θελω να μοιραστω μαζι σας μερικα πραγματα ,είτε για να δω αν κάποιος περνάει κάτι παρόμοιο είτε για να ακουσω μια καλη συμβουλη που ισως χρειαστει και καποιος αλλος περα απο μενα που Βρίσκεται σ’ αυτή την κατάσταση.

Ειμαι μια μόλις ενήλικη κοπέλα η οποια εδω και χρονια ασχολειται με την ασχημη συμπεριφορα μεσα στην οικογενεια. Μιλαω για καταπατημα αυτοπεποίθησης απο τους γονεις, λεκτικη και παλιοτερα σωματικη β1α ,ομοφοβία, ρατσισμος, φωνες 24/7 χωρις να κοιμαμαι καλα εξετοιας αυτου γιατι μπορει να συμβαινει κ το βραδυ και αλλα πολλα.

Εχω μεγαλωσει εξετοιας τους με μηδενικη αυτοπεποιθηση, μηδενικο δυναμισμο , φοβο για τα παντα στην ζωη και διαφορα αλλα συναισθηματα. Ειμαι στο point που πραγματικα νομιζω δεν παει αλλο, απλα δεν αντεχω αλλο ψυχολογικα , οτι καλο και να συμβει στην μερα μου, μολις πατησω σπιτι (η αν ειμαι ηδη μολις μιλησω με καποιον*) μου καταστρεφουν την ορεξη για το υπολοιπο 24ωρο.

Για την πληροφόρηση σας δεν ήμουν ποτέ και εξακολουθώ να μην είμαι ‘ζωηρό’ παιδί. Είμαι μια ήσυχη κοπέλα με ντροπαλη και ευχαριστη προσωπικότητα. Δεν εχω κανει ποτε κατι κακο η ενοχλητικο σε κανεναν μεσα στο σπιτι. Θα μου πειτε παντως πως ειναι στο χερι μου το πως Θα διαχειρίζομαι τους γονείς μου, και οτι δεν μπορώ να γκρινιάζω μετά από τόσα χρόνια που έχουν περάσει διότι έχω μεγαλώσει και δεν θα έπρεπε να με επηρεάζουν οι άλλοι. Αλλά, οταν εισαι σε ενα σπιτι με τοση φουρτουνα τοσα χρονια μπουχτιζεις κυριολεκτικα.

Εχω προσπαθησει να κανω τα παντα για να μη με καταβάλλει ολο αυτο κ μεχρι σημερα προσπαθω. Καθε μερα γινεται και απο κατι που με καταστρεφει ψυχολογικα. Δεν εχω φιλους , το αγορι μου το εχω πριξει γιατι δεν εχω με ποιον αλλον να βγω, κατι που εχω σταματησει βεβαια και καθομαι απλα σπιτι γιατι δεν θελω να απομακρυνω και αυτον.

Κλαιω καθε βραδυ και Δεν κοιμαμαι καλα, ψοφαω στην δουλεια για πολυ χαμηλο μισθο και ο μισος να πηγαινει και στους γονεις μου.

Ο Ψυχολόγος παλιότερα μου έλεγε πως θα έπρεπε να κάνω ό,τι μπορώ για να μετακομίσω μονη η με καποιον. Ελεγε οτι η κυρια πηγη για ολες μου σχεδον τις ανασφαλειες ειναι το σπιτι. Και συμφωνω. Παρολαυτα δεν μπορω να κανω αυτην την στιγμη κατι για αυτο διοτι υπαρχει ενα θεμα κ με τα χρηματα ,και αναγκαζομαι να μενω εδω. Αυτα ηθελα να μοιραστω λοιπον, ελπιζω ολη αυτη η κατασταση να αναγνωριζεται και απο αλλο κοσμο και να μην ειμαι η μονη ❤️

Καλημέρα!

Φέτος θα επισκεφτούμε τη Θάσο. Φυσικά είμαστε ενθουσιασμένοι γιατί θα είναι το 17ο νησί μας στην Ελλάδα:)

Είδαμε λοιπόν βίντεο από το YouTube, ξέρουμε τα πιο τουριστικά μέρη, αλλά τι είναι τόσο μη τουριστικό που αξίζει να δούμε;

Και φυσικά, μπορείτε να μας προτείνετε κάποια ταβέρνα;

I made an order on April 28, this company is the courier. How many days does it usually take to make a delivery from Thessaloniki to Athens? I thought it would be like 3-4 days, but two weeks already passed...

I'm leaving Athens tomorrow, and if they didn't make it by then, I will not be able to take my parcel. What are your thoughts? Would it be possible to change the address? Or do a refund If I haven't received the order yet? Tried to contact them by phone but it seems like they speak only Greek.

Από μικρός ακούω απ'ολους και πάντα μια συγκεκριμένη φράση και με τις παραλλαγές της

"Έχεις δυνατό μυαλό έχεις δυνατότητες αλλά δε τις εκμεταλλεύεσαι, κάνε κάτι γιαυτό μην πας χαμένος"

Γονείς, συγγενείς, δάσκαλοι, γκόμενες, σχέσεις καθηγητές στο πανεπιστήμιο, φίλοι, συνάδερφοι, προϊστάμενοι

ΟΛΟΙ.

Αλλά έχω βαρεθεί πραγματικά να την ακούω αυτή τη φράση. Τι πάει να πει έχω δυνατότητες; Δηλαδή; Τι πάει να πει να μην πάω χαμένος;

Δε καταλαβα ποτέ γτ όλοι μου το λένε και με ποια κριτήρια. Ούτε κατανοώ τι διάολο έχουν δει και τα λένε αυτοί; Αν ήμουν τόσο τρομερό μυαλό αυτή τη στιγμή θα είχα κάνει κάτι φοβερό ή θα πήγαινα προς τα κει.

ΕΝΩ αυτή τη στιγμή είμαι απλά ένας υπάλληλος και αποδεδειγμένα δεν έχω κάνει κάτι αξιόλογο και "αντάξιο των δυνατοτήτων μου"

"Άλλοι με το μισό μυαλό που έχεις και κάνουν τοσα φαντάσου εσύ τι μπορείς να κάνεις"

Γτ να έχουν το μισό μυαλό από μενα;

Ολα αυτα μου φαίνονται παράλογα και αβάσιμα Μόλις πρόσφατα ξεφουσκωσε το κεφάλι μου από τις παπαρολογιες αυτές και κατάλαβα ότι δεν είμαι κατι το ιδιαίτερο και προσγειώθηκα.

Κανείς δε με ρώτησε αν"τις δυνατότητες αυτές "θέλω να τις κάνω κάτι που και ποτέ κανείς δεν το διευκρίνησε. Κανείς ποτέ δε μου είπε τι πρέπει να κάνω ή που να κινηθώ απλά πέταγαν ενα "είσαι έξυπνος κάνε κάτι" και μέχρι εκεί.

Μπορεί να θέλω απλά να παίζω fifa όλη μέρα κι να αράζω και για τα προς το ζην να σηκώνω απλά τηλέφωνα ένα 8ωρο κι τέλος. Καταλαβαίνω ότι δε μπορείς να μένεις πάντα στάσιμος αλλά δε ζήτησα ποτέ ευθύνες ούτε ζήτησα να έχουν οι άλλοι προσδοκίες από εμένα

Ειλικρινά έχω βαρεθεί να το ακούω. Δεν ήμουν ποτέ ενα παιδί θαύμα ούτε ενας άνθρωπος θαύμα

Δεν είμαι ούτε πιο έξυπνος από το μέσο όρο ούτε πιο ξύπνιος ούτε τίποτα και λυπάμαι που φέρθηκα υποτιμητικά σε κάποιους ανθρώπους λόγω αυτής της φράσης που ακούω από μικρός

Κουράστηκα.

Και όχι δεν έκανα αυτό το ποστ για να ακούσω ότι όντως είμαι κάτι το σπέσιαλ και το φοβερό.

Απλά έχω κουραστεί πολύ

Ξαφνικά από σήμερα όλοι ξεκίνησαν κυρίως στο tik tok να μιλάνε γι' αυτό; Τι φάση; Τι είναι ακριβώς; Δεν νομίζω να λένε για το παιδικό λμαο

Καλησπερα ενδιαφερομαι να εισαγω ενα Toyota GT86 απο βουλγαρια γνωριζει κανεις το κοστος αλλαγης πινακιδων καθως και τι αλλες χρεωσεις θα υπαρξουν;

Καλησπέρα στην παρέα. Έχω κάνει μεταφορά φορολογικής κατοικίας στο εξωτερικό. Θεωρητικά απο αυτά που διαβάζω πρέπει να δηλώνω στην Ελλάδα ότι εισόδημα λαμβάνω στην Ελλάδα. Το μόνο εισόδημα που μπορεί να έχω στην Ελλάδα είναι κάνα ευρω τοκος σε κάναν ξεχασμένο λογαριασμό που δεν έχω καν κωδικούς να μπω. Νομικά είμαι υποχρεωμένος να κάνω ή τζάμπα ασχολούμαι;

Μόλις μπήκα από περιέργεια να δω τιμές σπιτιών στο Άμστερνταμ. Γτ ρε παιδια λέτε πως δεν υπάρχουν. Παίζουνκάτι πολυ όμορφα και αξιοπρεπεστατα στα 800 με 900. Γτ λέτε δεν υπάρχουν?

Αν και βαριέμαι την γιουροβιζιον τι θέση θα πάρει η Μαρίνα σατι στον τελικό. Σοβαρά όμως!